Er is iets aan de hand met ons. Hoe komt het toch dat we als land zo welvarend zijn, maar sommige mensen zich zo armzalig voeden?
De industrie die in toenemende mate bepaalt wat wij eten. Die bereid is om alles wat ons als mens zo gezond maakt, overboord te gooien. Dat laten we toch niet gebeuren?
Verreweg de meesten van ons zijn van goede wil. De stille meerderheid. We hebben het beste met onszelf voor. We zijn ons ervan bewust en zijn best bereid erop te letten en hebben onze gezondheid in een hoog vaandel staan. Maar we maken ons wel grote zorgen wat ons huidige eetpatroon betekent voor onze toekomst.
Soms lijkt het wel alsof niemand meer normaal eet. U herkent het vast wel. Mensen die zich steeds gekker lijken te gedragen. Thuis, op het werk en in restaurants. Die van mening zijn dat ongekookt nog beter is dan onbewerkt. Dat pillen volwaardige voedselvervangers zijn. Die spugen op koolhydraten en gluten als grote boosdoener zien. Of die rondhangen op fora over ‘gezonde’ voeding en jou hun zelfverworvene kennis willen opleggen. Niet normaal.
We voelen een groeiend ongemak wanneer mensen ons aanspreken op ons eetgedrag. Wat doen we dan verkeerd? Natuurlijk doen we het graag goed maar we weten eigenlijk zelf ook niet hoe het zit. Ik begrijp heel goed dat mensen denken: als alles zo fundamenteel wordt afgewezen, wat kan ik dan nog wel eten? Dat gevoel heb ik namelijk ook.
De oplossing is vooral een mentaliteitskwestie. We zullen glashelder moeten blijven maken wat normaal eten is en wat niet normaal eten is. We zullen onze gezondheid actief moeten verdedigen. Laten we ervoor strijden dat we ons lichaam goed blijven voeden. Laten we duidelijk blijven maken wat normaal eten is en wat niet. Ik weet zeker dat we dit voor elkaar gaan krijgen. U, ik, wij allemaal zodat we samen gezond oud worden.
Ik zou niks anders willen. U wel?